Theater-avond over de vragen van vrijwilligers Voedselbank Amersfoort
Het Platform faciliteerde voor de vrijwilligers van Voedselbank Amersfoort een avond in september over het werk wat zij doen voor de honderden klanten iedere week.
Dat werk roept allerlei vragen op waarbij de verschillen tussen de klanten en de vrijwilligers een rol kunnen spelen..
Met de steun van het Haëlla Fonds en het Carel Nengerman fonds kon het Platform voor het doorwerken van de vragen de hulp inroepen van Maaike Ament en haar acteurs en muzikanten die de vragen van de vrijwilligers omzetten in gespeelde scènes (terugspeeltheater). In die scènes werd steeds helder neergezet: ‘kijk: zó of zó kan je met zo’n vraag omgaan’.
Toneel als spiegel die alternatieven neerzet in een soms lastige situatie.
Hieronder enkele reacties van de deelnemers:
Terugkijkend: Wat een bijzondere avond , zo treffend knap werden onze verhalen nagespeeld.
Soms werd ik in mijn hart geraakt, hoe de situaties van klanten of vrijwilliger-zijn “zichtbaar” werden gemaakt.
Een ervaring waar bij de zaal vol had moeten zitten. Leerzaam!
Wat een team! De ‘speaking lady’ en de 3 ‘performers’ zijn enorm op elkaar ingespeeld. En wát deden ze het knap. Voor hen onbekende verhalen vertalen in een beeldende vorm die ook nog eens ontroerden. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar. En dan meer vrijwilligers van de voedselbank. Nu was iedereen (ik ook hoor!) nog te bedeesd om goed je verhaal te doen. Als je dit vaker doet, wordt het gemakkelijker EN het verbindt enorm! Hartelijk dank voor een mooie avond!
Ik vond het een mooie avond. Het was gezellig om met elkaar eens naar “ons werk “te kijken. Even afstand nemen.
Opvallend vond ik het om te ervaren dat we allemaal zo anders naar de verhalen van klanten kijken en interpreteren. De spelers waren erg professioneel.
Een collega-vrijwilliger is goud waard. Om dit zo uitgebeeld te zien en om dat van anderen te horen heeft hem erg geraakt. Graag nog een keer zo’n avond want het is heel goed voor mensen.
Zelf vond ik het een hele inspirerende avond. Mensen hebben erg veel met elkaar gedeeld rond het werken op de Voedselbank. De spelers waren TOP. Onvoorstelbaar dat ze uit een verhaal van een bezoeker zoveel kunnen halen. Hun geheugen moet super zijn. Ik herkende mij in veel dilemma’s die voorgelegd zijn en uitgespeeld.
De gesprekken worden nu nog steeds gevoerd op de werkvloer. De avond heeft bewerkstelligd dat de bezoekers het uit willen dragen en dat anderen er ook bij betrokken worden dat we allemaal anders denken, voelen en handelen. Heel, heel hartelijk dank
Enkele scenes die mij aan het denken hebben gezet:
- Verzorgde mevrouw in BMW X5 – ogenschijnlijke uiterlijke rijkdom hoeft niet altijd te betekenen dat je geen armoede kent.
- Asielzoekers zijn meestal niet alleen gelukzoekers; maar zij zijn wel op zoek naar geluk, gelukzoekers, willen we niet allemaal gelukkig zijn, maakt ons dat dan niet allemaal gelukzoekers?
- Soms kun je niet alles oplossen maar er zijn voor elkaar is dan al voldoende.
- IT medewerker voor banken doet vrijwilligerswerk, ik voel mij pas hierdoor van waarde, onder de mensen, echt mens.
- Bezoek aan de voedselbank is ook een uitje voor mensen om sociaal contact te hebben naast de broodnodige voedselpakketten.
- soms krijg je naar je hoofd: ‘U discrimineert’; door duidelijk te zijn (over de regels) en te blijven voorkom je veel ellende en kweek je begrip/helderheid.
- Soms kunnen mensen als vervelend beoordeeld worden; door met ze in gesprek te gaan en ze te horen kan dit beeld omslaan in begrip en kom je erachter dat ze een goed hart hebben.
- We hebben één gemene deler: ondanks de ogenschijnlijke verschillen (diversiteit) zijn we allen bovenal mens!